هشدار
  • JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 284
ارائه مشاوره در خصوص نحوه اخذ بیمه
ارائه مشاوره در خصوص نحوه اخذ بیمه شرکت فرا تجارت هخامنش

ارائه مشاوره در خصوص نحوه اخذ بیمه

یکی از جنبه های مهم در بازرگانی بین الملل، بیمه است. بدیهی است بازرگانان و صاحبان سرمایه دوست ندارند سرمایه خود را از دست بدهند و تمایل به محافظت از آن دارند. در بازرگانی بین الملل با توجه به مسافت و فرآیندهای حمل طولانی ، محموله ها که همان سرمایه بازرگانان است مورد خطر و تهدیدی جدی قرار دارد. آتش سوزی، فساد، واژگونی وسیله حمل، دزدی و... از جمله خطراتی است که محموله بازرگانان را در راه تهدید می کنند. بهترین راه برای حفاظت از سرمایه در برابر این خطرات، بیمه است.
در این قسمت کلیات مربوط به بیمه و بیمه در بازرگانی بین الملل تشریح می شود.

به مجموعه عملیاتی که توسط یک شرکت بازرسی کننده مستقل از قبیل بازرسی،نمونه برداری، اندازه گیری، آزمایش و غیره برای تعیین کمیت و کیفیت کالاها، تأسیسات و یا خدمات مورد معامله و تطابق نتایج آن با مشخصات مندرج در قرارداد خرید صورت می گیرد بازرسی می گویند. معمولا انواع بازرسی را در چارچوب زیر طبقه بندی می کنند.

بیمه

براساس ماده 1 قانون بیمه، مصوب سال 1316، بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می کند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد. در قوانین بیمه متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه گذار، وجهی را که بیمه گذار به بیمه گر می پردازد حق بیمه، و آنچه را که بیمه می شود موضوع بیمه می نامند.
به این ترتیب 3 طرف اصلی در بیمه نامه عبارت اند از :

01 بیمه گر: شرکت بیمه ای است که مشخصات آن در بیمه نامه قید شده و جبران خسارت احتمالی را طبق شرایط مقرر در بیمه نامه به عهده دارد.
02 بیمه گذار: بیمه گذار شخص حقیقی یا حقوقی مذکور در بیمه نامه است که پوشش بیمه را خرید کرده و متعهد پرداخت حق بیمه آن است.
03 ذینفع: ذینفع شخص حقیقی یا حقوقی مذکور در بیمه نامه اعم از بیمه گذار یا غیر آن است که حق مطالبه و دریافت تمام یا قسمتی از خسارت وارد به مورد را دارا است . در بیمه باربری ذینفع بیمه نامه اصولاً باید گیرنده کالا در بارنامه باشد.

عقد بیمه و شرایط آن باید به موجب سند کتبی باشد و سند مزبور موسوم به بیمه نامه است مبلغ پرداخت شده به بیمه گر تحت عنوان حق بیمه و ضریب محاسبه آن را نرخ بیمه یا باربری می نامند.

بر اساس ماده 3 قانون بیمه در ایران، در بیمه نامه باید امور ذیل به طور صریح قید شوند:

01 تاریخ انعقاد قرارداد : در بیمه نامه باید تاریخ انعقاد بیمه نامه درج شود.
02 اسم بیمه گر و بیمه گذار : ذکر نام شرکت بیمه و بیمه شونده در بیمه نامه الزامی است. به طور مشخص بیمه گر همان شرکت بیمه است. بیمه گذار نیز شخصی است که به شرکت بیمه مراجعه کرده و اقدام به بیمه نمودن یک کالا، منفعت یا خطر می نماید. بیمه گذار ممکن است اصیل باشد یا به یکی از عناوین قانونی نمایندگی صاحب کالا یا شخص ذینفع را داشته یا مسئولیت حفظ آن را از طرف صاحب کالا داشته باشد. بر اساس قوانین، هر کس عقد بیمه را منعقد می کند، بیمه متعلق به خود اوست مگر آنکه در بیمه نامه تصریح شده باشد که بیمه مربوط به دیگری است.
03 موضوع بیمه : موضوع بیمه خطری است که بیمه می شود. حدود تعهد بیمه گر باید در قرارداد بیمه قید شود.
04 ابتدا و انتهای بیمه : در بیمه نامه باید نقطه آغاز و پایان بیمه تعیین شود.
05 حق بیمه : منظور از حق بیمه وجهی است که بیمه گذار به بیمه گر می پردازد. در قرارداد بیمه باید مبلغ حق بیمه درج شده باشد.
06 میزان تعهد بیمه گر در صورت وقوع حادثه : بر اساس ماده 19 قانون بیمه، مسئولیت بیمه گر عبارت است از تفاوت قیمت کالا بیمه شده بلافاصله قبل از وقوع حادثه با قیمت باقی مانده آن بلافاصله بعد از حادثه، خسارت حاصله به پول نقد پرداخته می شود مگر اینکه حق تعمیر و یا تعویض برای بیمه گر در سند بیمه پیش بینی شده باشد در این صورت بیمه گر ملزم است مورد بیمه را در مدتی که عرفاً کمتر از آن نمی شود تعمیر کرده یا عوض آن را تهیه و تحویل نماید. در هر صورت حداکثر مسولیت بیمه گر از مبلغ بیمه شده تجاوز نخواهد کرد. همچنین در صورتی که کالا به کمتر از قیمت واقعی بیمه گر فقط به تناسب مبلغی که بیمه کرده است مسوول خسارت خواهد بود. در بیمه های ذیل خسارت به این طریق حساب می شود:
01 در بیمه حمل و نقل قیمت کالا در مقصد.
02 در بیمه منافع حاصل از یک رویداد، منافعی که در صورت پیشرفت امر عاید بیمه گذار می شد.
03 در بیمه محصول زراعتی قیمت آن در سرزمین و موقع برداشت محصول.

بیمه حمل و نقل کالا

یکی از انواع بیمه های رایج در دنیا، بیمه حمل و نقل کالا است. این بیمه پوششی است که بیمه گر در مقابل دریافت حق بیمه متناسب با پوشش بیمه ای از بیمه گذار، تعهد می کند که چنانچه کالای مورد بیمه در جریان حمل و جابجایی از مبدأ به مقصد مندرج در بیمه نامه و به علت وقوع یکی از خطرات مندرج در بیمه نامه تلف و یا دچار خسارت شد و یا بیمه گذار بر اساس قوانین و مقررات بین المللی متحمل پرداخت هزینه هایی گردید، زیان وارد به کالا را جبران کرده و هزینه ها را هم بپردازد. البته علاوه بر پوشش های گفته شده، در بعضی از موارد زیان و خسارات وارد شده به اشخاص ثالث هم تحت پوشش این بیمه نامه ها قرار می گیرد :

انگلستان از سالیان پیش به دلیل شرایط جغرافیایی سرزمینش در حمل و نقل دریایی پیشرو بود. بازرگان انگلیسی برای محافظت از سرمایه خود اقدام به بیمه محصولات می نمودند. با گسترش تجارت بین الملل و افزایش تقاضا برای بیمه، انستیتو بیمه گران لندن اقدام به تعریف بیمه نامه هایی موسوم به کلوزهای A,B,C نماید، بیمه نامه های مختلفی در حمل و نقل بین الملل رایج بود. لکن با تعریف ارائه شده از طرف این انستیتو، بازرگانان به شکل گسترده ای از این بیمه نامه ها استفاده می نمایند.

انستیتوی بیمه گران لندن یک چارچوب استاندار برای بیمه حمل و نقل ارائه کرده که به طور گسترده ای در جهان مورد پذیرش قرار گرفته و بکار برده می شود . این چهارچوب شامل 3 کلوز است :

01کلوز A

02کلوز B

03کلوز C



بر اساس مقررات ارزی بانک مرکزی، بیمه های باربری باید تحت شرایط یکی از کلوزهای A,B, و C باشد. شورای عالی بیمه در اجرای بند 3 ماده 17 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری شرایط عمومی بیمه باربری و مجموعه شرایط C و B و A را در جلسه مورخ 29/5/1375 تصویب نمود تا از تاریخ 1/10/1375 توسط شرکت های بیمه به مرحله اجرا درآید.

ماده 70 قانون تأسیس بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و بیمه گری 1350 بیان می کند، بیمه های زیر باید منحصراً به وسیله مؤسسات بیمه ای که براساس این قانون اجازه فعالیت دارند انجام گیرد:
الف) بیمه اموال منقول یا غیر منقول موجود در ایران.
ب) بیمه حمل و نقل کالای وارداتی که قرارداد خرید آن در ایران منعقد می شود یا اعتبار اسنادی آن در ایران باز شده است.
تبصره- تجهیزات نظامی مورد نیاز وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح که فاقد امکان ساخت در داخل کشور بوده و فروشندگان آن تجهیزات حمل و نقل کالاهای مورد معامله را انحصاراً توسط بیمه های کشور فروشنده بیمه می نمایند، با پیشنهاد وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و تأیید بیمه مرکزی ایران و موافقت وزیر امور اقتصادی و دارایی از شمول بند ب این ماده مستثنی می باشد.
ج) بیمه مربوط به کارگزاران و مستخدمین خارجی به استثنای بیمه عمر و حوادث شخصی در مدت اقامت در ایران.
د) بیمه مربوط به ایرانیان مقیم ایران.

همان گونه که مشخص است براساس بند ب ماده 70، کلیه واردکنندگانی که قرارداد خرید را در ایران منعقد می کنند و یا قصد استفاده از اعتبارات اسنادی که در ایران گشایش یافته را دارند باید از بیمه های ایرانی برای عقد قرارداد بیمه حمل و نقل استفاده نمایند. بانک مرکزی به استناد همین ماده در مقررات ارزی خود آورده است:
ارائه بیمه نامه باربری یا گواهی بیمه مستند به قرارداد بیمه ای صادره توسط مؤسسات مجاز بیمه ایرانی برای محصولات وارداتی الزامی است. لذا گشایش اعتبارات اسنادی/ ثبت سفارش بروات وصولی اسنادی که مستلزم پرداخت حق بیمه توسط فروشنده می باشد موکول به درج ارائه نسخه ای ار بیمه نامه یا گواهی بیمه، نزد بیمه گر مجاز ایرانی در شرایط اعتبار اسنادی و یا همراه اسناد برات وصولی اسنادی می باشد.
همان گونه که مشخص است بانک مرکزی دایره محدودیت واردکنندگان را تنگ تر کرده و حمایت بیشتری از بیمه های ایرانی به عمل آورده است. مقررات ارزی بانک مرکزی، ارائه بیمه نامه ایرانی را برای همه محصولات وارداتی (نه فقط وارداتی که قرارداد خرید آن ها در ایران منعقد شده) الزامی دانسته است. همچنین علاوه بر اعتبار اسنادی، به برات وصولی اسنادی نیز در این مقررات اشاره شده است.


با خیال راحت انجام کارهای گمرکی و ترخیص کالاهای خود را به ما بسپارید.
همکاران ما با تجربه و ارتباط مناسب انجام کلیه امور گمرکی شما را به عهده میگیرند. خدمات و توانایی ها


برای دریافت راهنمایی و مشاوره با بخش فروش شرکت تماس حاصل نمایید
021-26212324
021-26212325
076-33758000
076-33759000