هشدار
  • JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 284

حمل و نقل بین المللی

یکی از موضوعاتی که همواره در بازرگانی بین الملل مطرح بوده، حمل و نقل است. حمل و نقل یکی از مهم ترین و در عین حال پرخطرترین مراحل بازرگانی بین الملل به حساب می آید. هر چند با تکامل فزآیندهای بازرگانی بین الملل و تخصصی شدن امور، کار حمل و نقل نیز تخصصی و مطمئن تر شده، لکن به پیچیدگی آن نیز افزوده شده است. این پیچیدگی تا آن جا بوده که شرکت های تخصصی تحت عنوان فورواردر فرآیند حمل و نقل را برعهده گرفته و معمولاً بازرگانان کمتر درگیر کارهای مربوط به آن هستند.

روش های حمل و نقل بین المللی

بازرگانان با توجه به شرایط و نوع کالا، باید بر روی یک روش حمل و نقل توافق کنند. به ظور کلی روش حمل و نقل بین المللی در بازرگانی مطرح است :

01 حمل و نقل دریایی
02 حمل و نقل جاده ای
03 حمل و نقل هوایی
04 حمل و نقل ریلی
05 حمل و نقل مرکب

برای انتخاب روش حمل و نقل باید به موارد متعددی توجه داشت از جمله شرایط جغرافیایی کشورهای مبدأ و مقصد، مسافت خریدار و فروشنده، زمان، ریسک، هزینه، نوع کالا، وزن و ...؛ برای مثال ظرفیت وسایل حمل می تواند بسیار متفاوت باشد.
حمل و نقل هوایی سریع ترین، ایمن ترین و گران ترین روش بوده و در مقابل، روش دریایی کندترین، نا امن ترین و در عین حال ارزان ترین روش است. علاوه بر روش های فوق، حمل در لوله، کانال، و سیم نیز جز شیوه های حمل و نقل به حساب می آید. لکن به دلیل محدودیت در استفاده از این روش ها و شرایط خاص آن در این بخش به آن ها اشاره نخواهد شد.

حمل و نقل دریایی

اصلی ترین روش حمل در بازرگانی بین المل، حمل با کشتی است. حمل و نقل دریایی عبارت است از جا به جایی افراد و کالا به وسیله قایق، کشتی، و سایر شناورها از روس دریا، اقیانوس، دریاچه، کانال و رودخانه؛ اما با توجه به طولانی بودن مسیر و کند بودن کشتی ها، معمولاً جا به جایی مسافر با کشتی کمتر رواج دارد. در مقابل بیشترین حجم انتقال کالا از طریق حمل دریایی است. تخمین زده می شود بیش از 70 درصد حمل و نقل بین المللی کالا با کشتی انجام شود. با این وجود برخی از کشورها به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و عدم دسترسی به آب های آزاد نمی توانند از این روش حمل به طور مستقیم استفاده نمایند.

با توجه به کارآمدی حمل دریایی، در سالیان اخیر زیر ساخت های مربوط به این نوع حمل به شکل گسترده ای توسعه یافته است. کشورها با گسترش زیرساخت هایی چون بنادر و حوضچه های آن، تجهیزات مربوط به بارگیری و تخلیه، حضور نهادهایی چون گمرک و نمایندگان سایر نهادهای مرتبط با امر واردات و صادرات در بنادر، این امکان را به وجود آورده اند تا کارها با سرعت و اطمینان بیشتر پیش رود و بیشترین بهره برداری را از این شیوه حمل بنمایند.

01 کشتی های حمل عمومی این کشتی ها قابلیت حمل انواع مختلف کالا را دارند و می توانند هم زمان چند نوع کالا را با بسته یندی های مختلف حمل نمایند و هر چند معمولاً این نوع کشتی ها ظرفیت محدود حمل تا حدود پانزده هزار تن بار را دارند، اما برخی از آن ها دارای تجهیزات خاص بارگیری و تخلیه هستند تا بتوانند انواع کالاها را حمل کنند.
02 کشتی های فله بر کشتی های فله بر از میانه قرن نوزدهم در حمل و نقل دریایی به کار گرفته شد و در حال حاضر حدود یک سوم ناوگان دریایی جهان را تشکیل می دهد. این نوع کشتی برای حمل کالاهای بسته بندی نشده به کار گرفته می شود. برخی از کالاها مانند غلات، ذغال سنگ، سنگ معدن، سیمان و ... به کمک کشتی های فله بر حمل می شوند.
03 کشتی های تانکری کشتی های تانکری مانند نفت کش ها برای حمل محصولاتی مانند نفت و مایعات پتروشیمی مورد استفاده قرار می گیرند. این کشتی ها معمولاً به دلیل استفاده از پمپ های مخصوص، از سرعت بارگیری و تخلیه بالایی برخوردار هستند.
04 کشتی های O_B_O این نوع کشتی ها می توانند نفت، سنگ های معدنی و کالاهای فله را حمل کنند. از آن جا که معمولاً کشتی های فله بر در مسیر بازگشت خالی هستند. برای افزایش کارایی کشتی، از این نوع شناور استفاده می شود.
05 کشتی های رورو این نوع کشتی برای حمل خودرو و وسایل چرخ دار استفاده می شود. همچنین برخی از کانتینرها که مستقر بر روی تریلی، اتوبوس، کامیون، وانت و ... هستند با این نوع کشتی حمل می شود. این نوع کشتی پل متحرکی دارد که در سینه با پاشنه کشتی قرار دارد تا وسیله نقلیه از طریق آن به کشتی وارد و خارج شود.
06 کشتی های کانتینر بر از سال 1966 که اولین کشتی مخصوص حمل کانتینر شروع به کارکرد، به طور مداوم اهمیت این نوع کشتی ها افزوده می شود. ظرفیت کشتی های کانتینریر با TEU اندازه گیری می شود. هر TEU معادل ظرفیت یک کانتینر 20 فوت است.
07 کشتی حمل احشام این کشتی مخصوص حمل احشام و حیوانات زنده است. این کشتی ها چندین طبقه طراحی شده و برای ورود و خروج حیوانات از سطوح شیب داری استفاده می شود.

حمل و نقل جاده ای

روش حمل و نقل دیگری که در بازرگانی بین الملل مورد استفاده قرار می گیرد، حمل و نقل جاده ای است، حمل و نقل جاده ای به طور گسترده ای در حمل و نقل داخلی مورد استفاده قرار می گیرد. در حمل و نقل بین الملل نیز معمولاً حمل جاده ای بخشی از حمل است، اما گاهی با توجه به شرایط، ممکن است کل حمل توسط کامیون انجام شود. حمل و نقل جاده ای معمولاً توسط کامیون انجام می شود. این نوع حمل از حمل دریایی سریع تر بوده و برای کشورهایی که به آب های آزاد دسترسی ندارند از اهمیت بالایی برخوردار است.

حمل و نقل هوایی

حمل و نقل با کمک هواپیما گران ترین و در عین حال سریع ترین نوع حمل بین المللی است. این نوع حمل و نقل به دلیل هزینه زیادش معمولاً برای حمل کالاهای گران قیمت، سبک و کم حجم مورد استفاده قرار می گیرد.

حمل و نقل ریلی

روش دیگر در حمل و نقل بین الملل، حمل ریلی است. حمل ریلی ارزان و در عین حال مطمئن و کم خطر است. این روش حمل ابتدا در اروپا و امریکا رواج یافت و پس از آن در سطح جهان گسترش یافت. حمل و نقل بار به وسیله راه آهن تحت مقررات متحد الشکل قرارداد حمل بین المللی کالا به وسیله راه آهن انجام می شود.

حمل و نقل مرکب

گاهی اوقات امکان استفاده از یک روش صرف در حمل و نقل بین الملل وجود ندارد و لازم است هم زمان از چند روش استفاده شود. از آن جا که معمولاً انبار خریدار و فروشنده با بندر، فرودگاه، و ایستگاه های قطار فاصله دارد، لذا لازم است از کامیون نیز در کنار این روش های حمل استفاده کرد. هر چند در روش های حمل ترکیبی یا مرکب معمولاً کامیون در کنار کشتی، قطار یا کامیون مورد استفاده قرار می گیرد لکن این به آن معنا نیست که ترکیب های دیگر حمل مورد استفاده قرار نمی گیرد.

یکی از موضوعاتی که در حمل مرکب باید مورد توجه قرار گیرد، تغییر وسیله حمل است. منظور از ترانسشیپ یا تغییر وسیله حمل، انتقال کالا از یک وسیله حمل به وسیله حمل دیگر در جریان حمل کالا است. تغییر وسیله حمل باید در قرارداد، پیش فاکتور، مجوز ثبت سفارش و ... اظهار شود.

انجام امور ثبت سفارش

مجوز ثبت سفارش کالا

اولین مرحله برای ترخیص کالا از گمرک، دریافت مجوز ثبت سفارش کالا است. همان گونه که از اسم این مجوز مشخص است، مجوز ثبت سفارش باید پیش از ورود کالا به گمرک و در زمانی که خریدار پیش فاکتور را تائید نکرده است اخذ گردد تا در صورتی که مجوز صادر نشد، وارد کننده دچار زیان نشود. در صورت صدور این مجوز وارد کننده حق دارد که سفارش خود را به فروشنده نهایی نماید. تمامی واردکنندگان پس از دریافت پروفرما، طبق ماده 8 قانون صادرات و واردات کشور، باید اقدام به دریافت مجوز ورود یا ثبت و سفارش کالا نمایند، متن این ماده عبارت است از : وارد کنندگان کالاهای مختلف اعم از دولتی و غیردولتی جهت اخذ مجوز ورود و ثبت سفارش باید منحصراً به وزارت صنعت، معدن و تجارت مراجعه نمایند.
این مجوز در حقیت مجوز وزارت صنعت، معدن و تجارت برای ورود کالا به کشور است. لذا بهتر است وارد کننده، پس از اخذ این مجوز اقدام به پذیرش پروفرما نماید تا مشکلی از بابت ممنوع بودن ورود کالا به کشور نداشته باشد.
این موضوع در آییننامه اجرایی قانون مقررات صادرات و واردات مصوب 6/2/1373 نیز مورد تأکید قرار گرفته و ورود کلیه کالاهای قابل ورود اعم از اینکه وارد کننده از بخش دولتی یا غیردولتی باشد به استثنای موارد زیر منوط به ثبت سفارش و اخذ مجوز ورود از وزارت بازرگانی است، موارد مستثنا عبارت اند از:

01 کالاهای مورد نیاز خانوارهای مرزنشین، شرکت های تعاونی آنها، ملوانان، کارکنان شناورها طبق فهرستی که در آیین نامه اجرایی قانون مقررات صادرات و واردات ذکر شده است. در این فهرست جمعاً 46 بند نام برده شده است که اکثراً مورد نیاز زندگی روزمره مرزنشینان هستند.
02 کالاهای خاص نظامی با تائید وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح وکالاهای خاص سازمان انرژی اتمی با تائید رئیس سازمان انرژی اتمی
03 کالاهای همراه مسافران ورودی مسافران ایرانی یا غیر ایرانی که از خارج کشور یا از مناطق آزاد تجاری، صنعتی به کشور وارد میشوند، علاوه بر اسباب سفر واشیای شخصی مستعمل همراه خود که به شرط غیرتجاری بودن از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی معاف است، می توانند در سال یک بار کالا به ارزش حداکثر 80 دلار با معافیت از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی، ومازاد برارزش مذکور را با پرداخت حقوق گمرکی و دو برابر سود بازرگانی وارد و ترخیص نمایند، مشروط براینکه کالاهای مزبور از نوع کالاهای ممنوع شرعی و یا قانونی نبوده و جنبه تجاری نداشته باشند.
04 کالاهای وارداتی از طریق پست. ترخیص کالاهایی که از طریق پست وارد میشود به استثنای اقلامی که ورود آن ها از نظر شرعی یا قانونی ممنوع است مشروط بر آنکه جنبه تجاری پیدا نکند تا ارزش حداکثر پنجاه 50 دلار به نام هر نفر بدون پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی، بدون مطالبه کارت بازرگانی و مجوزهای مقرر در جدول مقررات صادرات و واردات، بلامانع است.
05 ارسال کالا از طریق پست با حفظ جنبه غیرتجاری به استثنای کالاهایی که شرعاً یا قانوناً ممنوع الصدور هستند بدون مطالبه کارت بازرگانی و مجوز صور به هر میزان از لحاظ قیمت با رعایت سایر مقررات مجاز است.
06 نمونه های تجارتی و تولید در حدی که به تشخیص گمرک نمونه باشد.

واردکنندگان برای دریافت مجوز ثبت سفارش باید به پایگاه اینترنتی سیستم مدیریت ثبت سفارشات واردات مراجعه نمایند و با ورود اطلاعات درخواست شده در خصوص مشخصات کالا، مقدار، قیمت، روش حمل، مبدأ و مقصد حمل، نوع پرداخت، اطلاعات مربوط به فروشنده و ... اقدام به اخذ مجوز ثبت سفارش نمایند.
واردکننده پس از اخذ مجوز ثبت سفارش، اقدام به تائید پروفرما یا انعقاد قرارداد کرده و به کمک شرکت حمل کننده، کالا را به یکی از گمرکات کشور میرساند. با ورود کالا به گمرک، فرآیند ترخیص کالا آغاز می شود. در صورتیکه صاحب کالا امکان انجام ثبت سفارش و تهیه اسناد لازم جهت بازرگانی و ترخیص کالا را نداشته باشد؛ شرکت فراتجارت هخامنش با اتکا به نیروهای خبره و باتجربه، آمادگی خود را جهت انجام تمامی مراحل ترخیص کالا اعلام میدارد




با خیال راحت انجام کارهای گمرکی و ترخیص کالاهای خود را به ما بسپارید.
همکاران ما با تجربه و ارتباط مناسب انجام کلیه امور گمرکی شما را به عهده میگیرند. خدمات و توانایی ها


برای دریافت راهنمایی و مشاوره با بخش فروش شرکت تماس حاصل نمایید
021-26212324
021-26212325
076-33758000
076-33759000

امکان تهیه اسناد لازم جهت ترخیص

یکی از موضوعات مهم در بازرگانی بین الملل، بحث اسناد بازرگانی است. این اسناد از نظر حقوقی، تجاری و فنی با ارزش بوده و به شکل گسترده ای در بازرگانی بین الملل مورد استفاده قرار می گیرند. اساساً میتوان اسناد مختلفی که در بازرگانی بین الملل بین خریدار و فروشنده جابجا می شود را به دو دسته کلی تقسیم نمود. اسناد مرسوم یا متداول: استفاده از برخی اسناد در بازرگانی بین الملل بسیار معمول است. طبیعی است این اسناد که مورد استفاده و قبول بازرگانان، بانک ها، گمرکات، نهادهای بین المللی، نهادهای داوری و ... هستند از اهمیت بالایی در بازرگانی بین الملل برخوردارند.

اسناد مرسوم یا متداول در بازرگانی بین الملل عبارت اند از :

01 پیش فاکتور
02 فاکتور
03 بارنامه/ راه نامه / رسید پست
04 گواهی مبدا
05 گواهی بازرسی
06 لیست عدل بندی ( بسته بندی)

بیمه نامه

اسناد خاص : به اسنادی که علاوه بر اسناد مرسوم و بنا به دلایل خاصی توسط خریدار درخواست می شوند، اسناد خاص گفته میشود. گواهی مربوط به بهداشت، مجوزهای دارویی، کشاورزی و ... نمونه هایی از این اسناد هستند که در صورت توافق بین طرفین ، فروشنده مکلف به تهیه آن ها است.
با توجه به پرتکرار بودن استفاده از اسناد مرسوم و اهمیت بالای آنها در بازرگانی بین الملل، در ادامه به بررسی این اسناد پرداخته خواهد شد . طبیعی است اسناد خاصی در صنایع مختلف مورد استفاده هستند که امکان بررسی آن‌ها در اینجا وجود ندارد. این اسناد عموماً فنی و تخصصی بوده و از دایره بحث ما خارج هستند.

پیش فاکتور (PI)

پیش فاکتور اولین سندی است که در معامله بین المللی توسط فروشنده صادر می شود. بعد از برقراری ارتباط به صورت مکاتبه یا مذاکره رودررو، طرفین در مورد شرایط معامله و موارد مختلف به توافق می رسند. توافقات فی مابین به شکل سند پروفرما از سوی فروشنده برای خریدار ارسال می گردد. گاهی اوقات فروشنده قبل از پروفرما پیشنهاد فروش خود را در سندی تحت عنوان مظنه صادر می نماید و بعد از چانه زنی و حصول توافق بین طرفین موارد مورد توافق در پروفرما درج می گردد؛ بنابراین پروفرما سندی است که توسط فروشنده قبل از انجام معامله صادر می گردد و حاوی کلیه توافقات اولیه بین فروشنده و خریدار است.

پروفرما اهمیت زیادی دارد و تنظیم دقیق آن به کاهش زمان انجام معامله کمک شایانی می کند. این امر بدین دلیل است که مطالب مندرج در پروفرما مبنای تکمیل چند فرم از جمله ثبت سفارش و گشایش اعتبار اسنادی است. در صورتی که نمات مدنظر به صورت دقیق، صحیح و کامل در پروفرما درج شود ممکن است در مراحل بعدی مشکلات متعددی برای بازرگانان بوجود آید. در تنظیم پروفرما باید به چند نکته توجه کرد که در ادامه مورد بررسی قرار می گیرند. مواردی که در یک پروفرما باید گنجانده شود عبارت اند از :

01 مدت اعتبار پروفرما : در پروفرما فروشنده به خریدار اعلام می نماید کالای خاصی را به قیمت مشخص و شرایط معلوم به وی می فروشد؛ اما این شرایط دائمی نیست و باید مشخص شود خریدار تا چه زمانی می تواند به فروشنده جهت خرید با این شرایط مراجعه کند. به بیان دیگر باید مشخص کرد شرایط اعلام شده از سوی فروشنده تا چه زمانی معتبر است. ممکن است بعد از گذشت مدت زمان خاصی فروشنده نتواند با قیمت قبل معامله کند. از سوی دیگر مدت اعتبار پروفرما در زمان گشایش اعتبار اسنادی نیز مهم است؛ بنابراین بهتر است در پروفرما ذکر شود که مدت اعتبار آن تا چه زمانی است.
02 نام کالا : در پروفرما به صورت دقیق مشخصات کالا تشریح شود. نام کالا، جنس آن، رنگ، اندازه، وزن، ابعاد و سایر موارد برای توصیف دقیق کالا باید در پروفرما ذکر شود. گاهی اوقات فروشنده تعرفه 8 رقمی کالا بر مبنای سیستم هماهنگ شده را نیز در در پروفرما درج می نماید. درج نام کالا جهت شناسایی، طبقه بندی و عملیات ارزیابی در گمرک نیز اهمیت زیادی دارد.
03 مقدار کالا : قیمت و شرایط اعلام شده از سوی فروشنده معمولا تابعی از مقدار خریداری شده است؛ بنابراین باید در پروفرما مشخص شود قیمت و شرایط اعلام شده برای چه مقدار کالا است. مقدار کالا با توجه به واحد شمارش آن کالا و تحت عناوین وزن، حجم، تعداد و یا دیگر واحدها مشخص می شود.
04 قیمت کالا : قیمت را می توان مهم ترین بخش پروفرما در نظر گرفت. طرفین معمولا بعد از مشخص شدن تمام شرایط در مورد قیمت تصمیم می گیرند؛ چرا که قیمت تابعی از شرایط معامله است. قیمت کالا در پروفرما به صورت قیمت واحد و قیمت کل مطرح می گردد. در صورتی که پروفرما شامل چند قلم کالا باشد قیمت واحد اقلام در یک ستون زیر هم اعلام می شود، در ادامه قیمت کل هر قلم که ضرب قیمت واحد در تعداد کالا است محاسبه شده و نهایتا قیمت کل اقلام یا قیمت کلی اعلام شده در پروفرما درج می گردد.
05 مبلغ پرداخت شده برای حمل : در صورتی که طبق توافقات فروشنده موظف به پرداخت کرایه حمل باشد طبیعی است قیمت اعلام شده توسط فروشنده شامل کرایه حمل نیز خواهد بود. لذا بهتر است مبلغ پرداخت شده برای حمل در پروفرما مشخص شود. در این حالت فروشنده بعد از ذکر قیمت واحد و قیمت کل اقلام کرایه حمل را نیز به صورت جداگانه درج می کند. در این شرایط قیمت FOB به قیمت CFR تبدیل می شود. این موضوع در مبحث اینکوترمز مورد بررسی بیشتر قرار می گیرد. از سوی دیگر مشخص کردن کرایه حمل در زمانی که ناوگان حمل خارجی است، کار محاسبه 10 درصد کرایه حمل به وزارت راه و ترابری را تسهیل می نماید.
06 نوع ارز : از آنجا که معامله در محیط بین المللی و دست کم بین دو کشور اتفاق می افتد فروشنده باید اعلام کند مبلغ مشخص شده به کدام ارز است. نوع ارز را معمولا فروشنده مشخص می نماید؛ اما خریدار نیز باید آن را بپذیرد. به عبارت دیگر نوع ارز باید مورد توافق طرفین باشد. گاهی اوقات قوانین بانکی و رویه های حقوقی یکی از طرفین ممکن است محدودیت هایی در این زمینه ایجاد نماید.
07 کشور و کارخانه تولید کننده : گاهی اوقات خریدار نمی تواند مستقیما از سازنده خرید کند و به دلایل متعدد به ناچار از واسطه ها استفاده می نماید. از سوی دیگر با توجه به شکل گیری الگوی شرکت های چندملیتی و اتحادیه های اقتصادی اغلب اوقات چندین کشور در ساخت یک محصول نهایی مشارکت می نمایند. به همین دلیل در اظهارنامه گمرکی نام کشور مبدأ و کشور طرف معامله به صورت مجزا درج می گردد. کشور مبدأ یا سازنده در خانه های 10 و 16 و کشور طرف معامله یا کشور صادر کننده در خانه های 11 و 15 اظهارنامه درج می شوند. در هر صورت در پروفرما باید مشخص شود کشور سازنده کدام است و مبدأ کالا کجاست.
08 نحوه بسته بندی: بسته بندی یکی از وظایف ذاتی فروشنده است. بسته بندی صادراتی با بسته بندی محصول برای بازار داخلی تفاوت های اساسی دارد. این تفاوت دو دلیل اصلی دارد:

• تفاوت در بسته بندی به دلیل ریسک های فیزیکی حمل و نقل: در جریان مبادلات بین المللی کالاها مسیر بسیار طولانی را با وسایل حمل متعدد طی می نمایند. گاهی اقات در حمل های بین المللی جمله حمل مرکب، کالا در چند وسیله حمل مختلف همچون کامیون، قطار، کشتی و هواپیما تخلیه و بارگیری می شود. در صورتی که در معاملات داخلی فاصله فیزیکی و نوع حمل و نقل به پیچیدگی معاملات بین المللی نیست. بسته بندی صادراتی باید متناسب با ماهیت و وزن کالا، میزان فاصله و نوع حمل باشد. بسته بندی باید به نحوی انجام شود که کالا در جریان حمل و نقل آسیبی نبیند و بدن صدمه ناشی از بسته بندی ضعیف به مقصد برسد.

• تفاوت در بسته بندی به دلایل بازاریابی در کشور مقصد: نوع بسته بندی یک کالای خاص ممکن است در کشورهای مختلف با توجه به متغیرهای بازاریابی از جمله فرهنگ و سلیقه کشور مبدأ متفاوت باشد. به عنوان مثال عسل در بعضی کشورها در بسته های پلاستیکی به بازار ارائه می شود و در بعضی کشورهای دیگر در بسته های شیشه ای. همچنین می توان به معنی رنگ ها، لغات و نشانه ها، الزامات قانونی و ... برای لزوم تغییرات در بسته بندی اشاره کرد.

• بنابراین خریدار و فروشنده باید به صورت دقیق و واضح مشخص می نمایند که چه نوع بسته بندی مد نظر آن است. هر چند با ظهور پدیده کانتینر مشکلات مربوط به بسته بندی خیلی از کالاها حل شده، اما همچنان باید دقت نمود در حمل و نقل مشکلی برای کالا ایجاد نشود. گاهی اوقات طرفین از واژه هایی همچون بسته بندی مناسب، بسته بندی استاندارد، و بسته بندی صادراتی استفاده می نمایند که درست نیست. علاوه بر بسته بندی اصلی کالا، نوع پالت یا حتی کانتیر مورد استفاده نیز بهتر است به صورت دقیق مشخص شود. این موضوع در زمان بازرسی کالا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. باید توجه داشت در صورت آسیب دیدن کالا به دلیل ضعف بسته بندی، بیمه خساراتی را پرداخت نمی کند.

09 مشخصات حمل : مشخصات حمل شامل تعیین نوع حمل، مبدأ، مقصد و وسیله حمل است. تعیین نوع حمل از اهمیت ویژه ای برخوردار است و باید در پروفرما مشخص شود. منظور از نوع حمل در واقع نوع وسیله حمل است. کشتی، کامیون، هواپیما، قطار و خطوط لوله وسایل حمل بین المللی هستند که هر کدام از سرعت، ریسک و بالطبع هزینه خاصی برخوردارند. گاهی اوقات تغییر وسیله حمل تأثیر زیادی بر قیمت کالا دارد. درصد بالایی از کالاها در تجارت بین الملل از طریق کشتی حمل می شوند که تقریبا از سرعت و قیمت پایین و ریسک متوسط برخوردار است. بعلاوه تعیین مبدأ به ویژه مقصد حمل در پروفرما از اهمیت زیادی برخوردار است. چرا که پرداخت کرایه حمل از مبدأ تا مقصد یکی از هزینه های اصلی بازرگانی بین الملل به حساب می آید. باید مشخص گردد قیمت اعلام شده توسط فروشنده شامل کرایه حمل تا کجا است و تعهد فروشنده تا کجاست. این موضوع در مبحث اینکوترمز بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد. اینکوترمز استانداردهای مشخصی برای این بخش از قرارداد و تعهدات طرفین در اختیار تجار قرار می دهد.
10 شرایط پرداخت : یکی از مهمترین نکات پروفرما تعیین نوع یا روش پرداخت و مدت زمان آن است. خریدار و فروشنده باید در خصوص روش و چگونگی پرداخت مذاکره کرده و در توافق نهایی را در پروفرما درج نمایند. روش های پرداخت متعددی در بازرگانی بین الملل مورد استفاده قرار می گیرد که توضیحات کاملی از آن در فصل 9 ارائه خواهد شد. در مجموع 5 روش پرداخت در معاملات بین الملل عبارت اند از خرید به روش حساب باز با خرید نسیه، خرید به روش پیش پرداخت، خرید با استفاده از برات اسنادی، خرید با گشایش اعتبار اسنادی، و تعهد پرداخت بانکی.
11 سایر موارد : چند مورد دیگر همچون شماره و تاریخ پروفرما، نام شرکت فروشنده، نام شرکت خریدار و اطلاعات بانکی نیز در اغلب پروفرما ذکر می گردد. به علاوه بعضی اوقات با توجه به توافق طرفین و ماهیت کالاها شروط ویژه و موارد خاصی نیز در پروفرما گنجانده میشود که در این متن مورد اشاره قرار نمی گیرند.

فاکتور یا سیاهه تجاری

فاکتور یا سیاهه تجاری یکی از اسناد متداول در بازرگانی بین الملل است که فروشنده، آن را به نام خریدار صادر میکند. اطلاعات مندرج در فاکتور با پیش فاکتور بسیار نزدیک هستند، با این تفاوت که فاکتور پس از توافق و برای هر محموله جداگانه ارائه میشود و پیش فاکتور قبل از آن و ممکن است به صورت کلی باشد. به عبارت دیگر پیش فاکتو و فاکتور از نظر محتوا تفاوت چندانی با هم ندارند اما از نظر جایگاه حقوقی و ترتیب زمانی متفاوت هستند.

مواردی که در فاکتور آورده میشود را براساس نیاز خریدار می تواند تغییر داد. برای مثال براساس درخواست خریدار در برخی موارد نوع استاندارد اعمال شده در هنگام تولید، و یا نوع و هزینه حمل نیز در فاکتور ارائه میشود. لازم به ذکر است در برخی از موارد براساس درخواست خریدار فاکتور به تائید کنسولگری کشور خریدار در مبدا نیز میرسد. بارنامه و راهنامه از مهم ترین اسناد بازرگانی بین الملل هستند که با هم شباهت-های بسیار و تفاوتهای اساسی دارند. بارنامه سندی است دال بر عقد قرارداد حمل که حمل کننده یا نماینده وی پس از دریافت کالا، برای حمل آن از یک نقطه ( مبدا) به نقطه دیگر ( مقصد) با وسیله حمل مورد توافق در مقابل کرایه معینی صادر می نماید بارنامه چهار ویژگی مهم حقوقی دارد که عبارت اند از :

01 نشان دهنده انعقاد قرارداد حمل است .
02 بارنامه On Board نشان دهنده بارگیری کالا به روی وسیله نقلیه است.
03 بارنامه سند مالکیت کالا است و دارنده آن مالک کالا به حساب می آید.
04 بارنامه قابل انتقال و ظهرنویسی است.

در صورتیکه برای صاحب کالا امکان تهیه اسناد لازم جهت بازرگانی و ترخیص کالا وجود نداشته باشد؛ شرکت فراتجارت هخامنش با اتکا به نیروهای خبره و باتجربه، آمادگی خود را جهت انجام تمامی مراحل ترخیص کالا اعلام میدارد.




با خیال راحت انجام کارهای گمرکی و ترخیص کالاهای خود را به ما بسپارید.
همکاران ما با تجربه و ارتباط مناسب انجام کلیه امور گمرکی شما را به عهده میگیرند. خدمات و توانایی ها


برای دریافت راهنمایی و مشاوره با بخش فروش شرکت تماس حاصل نمایید
021-26212324
021-26212325
076-33758000
076-33759000

ارائه مشاوره در خصوص نحوه اخذ بیمه

یکی از جنبه های مهم در بازرگانی بین الملل، بیمه است. بدیهی است بازرگانان و صاحبان سرمایه دوست ندارند سرمایه خود را از دست بدهند و تمایل به محافظت از آن دارند. در بازرگانی بین الملل با توجه به مسافت و فرآیندهای حمل طولانی ، محموله ها که همان سرمایه بازرگانان است مورد خطر و تهدیدی جدی قرار دارد. آتش سوزی، فساد، واژگونی وسیله حمل، دزدی و... از جمله خطراتی است که محموله بازرگانان را در راه تهدید می کنند. بهترین راه برای حفاظت از سرمایه در برابر این خطرات، بیمه است.
در این قسمت کلیات مربوط به بیمه و بیمه در بازرگانی بین الملل تشریح می شود.

به مجموعه عملیاتی که توسط یک شرکت بازرسی کننده مستقل از قبیل بازرسی،نمونه برداری، اندازه گیری، آزمایش و غیره برای تعیین کمیت و کیفیت کالاها، تأسیسات و یا خدمات مورد معامله و تطابق نتایج آن با مشخصات مندرج در قرارداد خرید صورت می گیرد بازرسی می گویند. معمولا انواع بازرسی را در چارچوب زیر طبقه بندی می کنند.

بیمه

براساس ماده 1 قانون بیمه، مصوب سال 1316، بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می کند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد. در قوانین بیمه متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه گذار، وجهی را که بیمه گذار به بیمه گر می پردازد حق بیمه، و آنچه را که بیمه می شود موضوع بیمه می نامند.
به این ترتیب 3 طرف اصلی در بیمه نامه عبارت اند از :

01 بیمه گر: شرکت بیمه ای است که مشخصات آن در بیمه نامه قید شده و جبران خسارت احتمالی را طبق شرایط مقرر در بیمه نامه به عهده دارد.
02 بیمه گذار: بیمه گذار شخص حقیقی یا حقوقی مذکور در بیمه نامه است که پوشش بیمه را خرید کرده و متعهد پرداخت حق بیمه آن است.
03 ذینفع: ذینفع شخص حقیقی یا حقوقی مذکور در بیمه نامه اعم از بیمه گذار یا غیر آن است که حق مطالبه و دریافت تمام یا قسمتی از خسارت وارد به مورد را دارا است . در بیمه باربری ذینفع بیمه نامه اصولاً باید گیرنده کالا در بارنامه باشد.

عقد بیمه و شرایط آن باید به موجب سند کتبی باشد و سند مزبور موسوم به بیمه نامه است مبلغ پرداخت شده به بیمه گر تحت عنوان حق بیمه و ضریب محاسبه آن را نرخ بیمه یا باربری می نامند.

بر اساس ماده 3 قانون بیمه در ایران، در بیمه نامه باید امور ذیل به طور صریح قید شوند:

01 تاریخ انعقاد قرارداد : در بیمه نامه باید تاریخ انعقاد بیمه نامه درج شود.
02 اسم بیمه گر و بیمه گذار : ذکر نام شرکت بیمه و بیمه شونده در بیمه نامه الزامی است. به طور مشخص بیمه گر همان شرکت بیمه است. بیمه گذار نیز شخصی است که به شرکت بیمه مراجعه کرده و اقدام به بیمه نمودن یک کالا، منفعت یا خطر می نماید. بیمه گذار ممکن است اصیل باشد یا به یکی از عناوین قانونی نمایندگی صاحب کالا یا شخص ذینفع را داشته یا مسئولیت حفظ آن را از طرف صاحب کالا داشته باشد. بر اساس قوانین، هر کس عقد بیمه را منعقد می کند، بیمه متعلق به خود اوست مگر آنکه در بیمه نامه تصریح شده باشد که بیمه مربوط به دیگری است.
03 موضوع بیمه : موضوع بیمه خطری است که بیمه می شود. حدود تعهد بیمه گر باید در قرارداد بیمه قید شود.
04 ابتدا و انتهای بیمه : در بیمه نامه باید نقطه آغاز و پایان بیمه تعیین شود.
05 حق بیمه : منظور از حق بیمه وجهی است که بیمه گذار به بیمه گر می پردازد. در قرارداد بیمه باید مبلغ حق بیمه درج شده باشد.
06 میزان تعهد بیمه گر در صورت وقوع حادثه : بر اساس ماده 19 قانون بیمه، مسئولیت بیمه گر عبارت است از تفاوت قیمت کالا بیمه شده بلافاصله قبل از وقوع حادثه با قیمت باقی مانده آن بلافاصله بعد از حادثه، خسارت حاصله به پول نقد پرداخته می شود مگر اینکه حق تعمیر و یا تعویض برای بیمه گر در سند بیمه پیش بینی شده باشد در این صورت بیمه گر ملزم است مورد بیمه را در مدتی که عرفاً کمتر از آن نمی شود تعمیر کرده یا عوض آن را تهیه و تحویل نماید. در هر صورت حداکثر مسولیت بیمه گر از مبلغ بیمه شده تجاوز نخواهد کرد. همچنین در صورتی که کالا به کمتر از قیمت واقعی بیمه گر فقط به تناسب مبلغی که بیمه کرده است مسوول خسارت خواهد بود. در بیمه های ذیل خسارت به این طریق حساب می شود:
01 در بیمه حمل و نقل قیمت کالا در مقصد.
02 در بیمه منافع حاصل از یک رویداد، منافعی که در صورت پیشرفت امر عاید بیمه گذار می شد.
03 در بیمه محصول زراعتی قیمت آن در سرزمین و موقع برداشت محصول.

بیمه حمل و نقل کالا

یکی از انواع بیمه های رایج در دنیا، بیمه حمل و نقل کالا است. این بیمه پوششی است که بیمه گر در مقابل دریافت حق بیمه متناسب با پوشش بیمه ای از بیمه گذار، تعهد می کند که چنانچه کالای مورد بیمه در جریان حمل و جابجایی از مبدأ به مقصد مندرج در بیمه نامه و به علت وقوع یکی از خطرات مندرج در بیمه نامه تلف و یا دچار خسارت شد و یا بیمه گذار بر اساس قوانین و مقررات بین المللی متحمل پرداخت هزینه هایی گردید، زیان وارد به کالا را جبران کرده و هزینه ها را هم بپردازد. البته علاوه بر پوشش های گفته شده، در بعضی از موارد زیان و خسارات وارد شده به اشخاص ثالث هم تحت پوشش این بیمه نامه ها قرار می گیرد :

انگلستان از سالیان پیش به دلیل شرایط جغرافیایی سرزمینش در حمل و نقل دریایی پیشرو بود. بازرگان انگلیسی برای محافظت از سرمایه خود اقدام به بیمه محصولات می نمودند. با گسترش تجارت بین الملل و افزایش تقاضا برای بیمه، انستیتو بیمه گران لندن اقدام به تعریف بیمه نامه هایی موسوم به کلوزهای A,B,C نماید، بیمه نامه های مختلفی در حمل و نقل بین الملل رایج بود. لکن با تعریف ارائه شده از طرف این انستیتو، بازرگانان به شکل گسترده ای از این بیمه نامه ها استفاده می نمایند.

انستیتوی بیمه گران لندن یک چارچوب استاندار برای بیمه حمل و نقل ارائه کرده که به طور گسترده ای در جهان مورد پذیرش قرار گرفته و بکار برده می شود . این چهارچوب شامل 3 کلوز است :

01کلوز A

02کلوز B

03کلوز C



بر اساس مقررات ارزی بانک مرکزی، بیمه های باربری باید تحت شرایط یکی از کلوزهای A,B, و C باشد. شورای عالی بیمه در اجرای بند 3 ماده 17 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری شرایط عمومی بیمه باربری و مجموعه شرایط C و B و A را در جلسه مورخ 29/5/1375 تصویب نمود تا از تاریخ 1/10/1375 توسط شرکت های بیمه به مرحله اجرا درآید.

ماده 70 قانون تأسیس بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و بیمه گری 1350 بیان می کند، بیمه های زیر باید منحصراً به وسیله مؤسسات بیمه ای که براساس این قانون اجازه فعالیت دارند انجام گیرد:
الف) بیمه اموال منقول یا غیر منقول موجود در ایران.
ب) بیمه حمل و نقل کالای وارداتی که قرارداد خرید آن در ایران منعقد می شود یا اعتبار اسنادی آن در ایران باز شده است.
تبصره- تجهیزات نظامی مورد نیاز وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح که فاقد امکان ساخت در داخل کشور بوده و فروشندگان آن تجهیزات حمل و نقل کالاهای مورد معامله را انحصاراً توسط بیمه های کشور فروشنده بیمه می نمایند، با پیشنهاد وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و تأیید بیمه مرکزی ایران و موافقت وزیر امور اقتصادی و دارایی از شمول بند ب این ماده مستثنی می باشد.
ج) بیمه مربوط به کارگزاران و مستخدمین خارجی به استثنای بیمه عمر و حوادث شخصی در مدت اقامت در ایران.
د) بیمه مربوط به ایرانیان مقیم ایران.

همان گونه که مشخص است براساس بند ب ماده 70، کلیه واردکنندگانی که قرارداد خرید را در ایران منعقد می کنند و یا قصد استفاده از اعتبارات اسنادی که در ایران گشایش یافته را دارند باید از بیمه های ایرانی برای عقد قرارداد بیمه حمل و نقل استفاده نمایند. بانک مرکزی به استناد همین ماده در مقررات ارزی خود آورده است:
ارائه بیمه نامه باربری یا گواهی بیمه مستند به قرارداد بیمه ای صادره توسط مؤسسات مجاز بیمه ایرانی برای محصولات وارداتی الزامی است. لذا گشایش اعتبارات اسنادی/ ثبت سفارش بروات وصولی اسنادی که مستلزم پرداخت حق بیمه توسط فروشنده می باشد موکول به درج ارائه نسخه ای ار بیمه نامه یا گواهی بیمه، نزد بیمه گر مجاز ایرانی در شرایط اعتبار اسنادی و یا همراه اسناد برات وصولی اسنادی می باشد.
همان گونه که مشخص است بانک مرکزی دایره محدودیت واردکنندگان را تنگ تر کرده و حمایت بیشتری از بیمه های ایرانی به عمل آورده است. مقررات ارزی بانک مرکزی، ارائه بیمه نامه ایرانی را برای همه محصولات وارداتی (نه فقط وارداتی که قرارداد خرید آن ها در ایران منعقد شده) الزامی دانسته است. همچنین علاوه بر اعتبار اسنادی، به برات وصولی اسنادی نیز در این مقررات اشاره شده است.


با خیال راحت انجام کارهای گمرکی و ترخیص کالاهای خود را به ما بسپارید.
همکاران ما با تجربه و ارتباط مناسب انجام کلیه امور گمرکی شما را به عهده میگیرند. خدمات و توانایی ها


برای دریافت راهنمایی و مشاوره با بخش فروش شرکت تماس حاصل نمایید
021-26212324
021-26212325
076-33758000
076-33759000

ارائه مشاوره در خصوص بازرسی کالا

یکی از دغدغه های خریداران در بازرگانی بین الملل همخوانی کالای ساخته و ارسال شده با تعهدات فروشنده در قرارداد است. فروشنده ممکن است به دلیل اشتباه با سودجویی، کالایی با کیفیت یا کمیت پایین تر از سطح تعهداتش را به خریدار ارائه نماید. برای جلوگیری از این مشکل خریدار می تواند خود در زمان تولید، بسته بندی، و تحویل کالا به حمل کننده بر فرآیند و کیفیت کالا نظارت داشته باشد و یا از شرکت های بازرسی برای این کار استفاده کند. هر چند در گذشته معمولا بازرگانان چاره ای جز برگزیدن راه اول نداشتند، اما از اوایل دهه 1980 استفاده از شرکت های بازرسی به شکل قابل توجهی در بازرگانی بین الملل رواج یافته است. در حال حاضر این مؤسسات علاوه بر ارزیابی کمیت، کیفیت و قیمت کالا، اقدام به بررسی استاندارد بودن آن نیز می نماید.

همچنین براساس قوانین و مقررات بانکی، کلیه کالاهای وارداتی که انتقال ارز آن ها به نحوی از طریق سیستم های بانکی از جمله اعتبارات اسنادی و حواله های ارزی صورت می پذیرد و یا ارز مبادله ای برای آن ها اختصاص داده شده است باید بازرسی شوند، و ارائه گواهینامه بازرسی (PSI) جهت ترخیص کالا و آزاد شدن اسناد از بانک الزامی است. همچنین با توجه به الزام سازمان ملی استاندارد مبنی بر بازرسی و آزمون های کالاهای واردتی مشمول استاندارد اجباری در مبدأ براساس استاندارد ملی ایران و یا سایر استانداردهای معتبر خارجی، ارائه گواهینامه انطباق با استاندارد (COC) الزامی است.
به مجموعه عملیاتی که توسط یک شرکت بازرسی کننده مستقل از قبیل بازرسی،نمونه برداری، اندازه گیری، آزمایش و غیره برای تعیین کمیت و کیفیت کالاها، تأسیسات و یا خدمات مورد معامله و تطابق نتایج آن با مشخصات مندرج در قرارداد خرید صورت می گیرد بازرسی می گویند. معمولا انواع بازرسی را در چارچوب زیر طبقه بندی می کنند.

01 بازرسی قبل از حمل :این نوع بازرسی معمولا به تقاضای خریدار و جهت جلوگیری از کلاه برداری با اقدامات متخلفانه و اجتناب از آن ها انجام می شود. این نوع بازرسی در چهار دامنه مختلف و متنوع و طبق دستورالعمل و قرارداد بازرسی انجام می شود. دامنه این نوع بازرسی در چهار حوزه کمیت، کیفیت، بسته بندی و بارگیری است. از سوی دیگر این نوع بازرسی، به بازرسی چشمی یا ظاهری شهرت دارد و سلامت ظاهری یا فیزیکی کاملا کفایت می کند. ارائه دستورالعمل شفاف و دربرگیرنده کلیه موارد و تقاضاهای مشتری امری ضروری و مهم است. در پی این نوع بازرسی، گواهی بازرسی صادر می شود و مورد قبول و پذیرش سازمان استاندارد نیست. این بازرسی معمولا به صورت رندم چک و با نمونه گیری انجام می شود. تعیین مصادیق و انواع فعالیت های مرتبط با این نوع بازرسی عملا در ضمیمه قرارداد بازرسی انجام می شود.
02 بازرسی حین تولید : در صورتی که قطعات به کار رفته، مواد اولیه یا فرایند تولید یک کالا یا محصول اهمیت داشته باشد و بعد از بازرسی نتوان بدون هزینه و با مشکل، کالا را مورد بازرسی و ارزیابی قرارداد از بازرسی حین تولید استفاده می شود. بعضی کارشناسان این نوع بازرسی را جزء یکی از انواع بازرسی های قبل از حمل طبقه بندی می نمایند. از آنجا که مدت حضور بازرس در محل فروشنده در این روش طولانی است. کارمزد این نوع بازرسی بیش از سایر بازرسی ها است. این نوع بازرسی معمولا برای مواد غذایی، لوازم آرایشی و بهداشتی و ماشین آلات و تجهیزات انجام می شود.
03 بازرسی قیمت : این نوع بازرسی جهت کنترل و ارزیابی قیمت و بررسی واقعی بودن قیمت انجام می شود. طبیعتا بازرگان قیمت کالای مورد نظر و عرف آن را می داند. این نوع بازرسی معمولا به دستور بانک و مؤسسه تأمین کننده مالی و به هزینه خریدار یا وارد کننده انجام می شود به ویژه در مواردی که بانک یا نهادهای دولتی یک پروژه را تأمین مالی کند، جهت جلوگیری از سوءاستفاده از ارز ارزان قیمت یا وام های کم بهره دستور انجام بازرسی قیمت صادر می نماید. سوءاستفاده ممکن است به طریق پیش اظهاری یا نباتی انجام شود.
04 بازرسی اصالت فروشنده : این نوع بازرسی با هدف اطمینان از اصالت فروشنده و توانایی او در اجرای تعهدات قرارداد است. در این نوع بازرسی، شرکت بازرسی اقدام به تأیید هویت فروشنده می نماید. این بازرسی در حقیقت همان کار منبع یابی است که توسط شرکت های بازرسی انجام می شود. لازم به ذکر است معمولا بازرگانان به خاطر الزامات قانونی و مشخصا قواعد بانک مرکزی به سمت استفاده از این نوع بازرسی ها می روند.
05 بازرسی استانداری اجباری : مهم ترین و پیچیده ترین نوع بازرسی استانداری اجباری است. در این نوع بازرسی، شرکت بازرس به ثبات از سازمان استاندارد در محل خروج کالا از بازار فروشنده آن را مورد بازرسی قرار می دهد. این بازرسی و آزمون در آزمایشگاه مجاز و تحت نظارت شرکت بازرس انجام می شود و بعد از اداره استاندارد گواهینامه انطباق برای کالا صادر می گردد.
 
 
 

با خیال راحت انجام کارهای گمرکی و ترخیص کالاهای خود را به ما بسپارید.
همکاران ما با تجربه و ارتباط مناسب انجام کلیه امور گمرکی شما را به عهده میگیرند. خدمات و توانایی ها


برای دریافت راهنمایی و مشاوره با بخش فروش شرکت تماس حاصل نمایید
021-26212324
021-26212325
076-33758000
076-33759000

عضو این خبرخوان RSS شوید